- Vereist geen internetverbinding voor zijn werking
- Leuke grafische interface en ontwerp
- Maak notities voor de verzen
- Woordzoeker
- Deel verzen met contacten door: Mail, Facebook, Twiter, etc.
- Reina Valera-versie
De Bijbel (van het Griekse τα βιβλία, ta biblía, 'de boeken') is de reeks canonieke boeken van het jodendom en het christendom. De canoniciteit van elk boek varieert afhankelijk van de aangenomen traditie. Volgens de joodse en christelijke religies brengt het het woord van God over. De Bijbel is vertaald in 2303 talen
De Bijbel is een verzameling teksten die oorspronkelijk afzonderlijke documenten waren ("boeken" genoemd), die eerst in het Hebreeuws, Aramees en Grieks werden geschreven gedurende een zeer lange periode en vervolgens werden verzameld om de Tenach (het Oude Testament voor christenen) te vormen en vervolgens het Nieuwe Testament. Beide testamenten vormen de christelijke bijbel. Op zichzelf waren de teksten waaruit de Bijbel bestaat ongeveer 1000 jaar lang geschreven (tussen 900 voor Christus en 100 na Christus). De oudste teksten zijn te vinden in het boek van de rechters ("Canto de Débora") en in de zogenaamde "E" (traditie elohísta) en "J" (yahvista-traditie) van de Thora (door christenen Pentateuch genoemd), die gedateerd zijn ten tijde van de twee koninkrijken (10e tot 8e eeuw v.Chr.).
Het oudste complete boek, dat van Hosea, komt ook uit dezelfde periode. Het Joodse volk identificeert de Bijbel met de Tenach, op geen enkele manier instemt met de term Oude Testament en accepteert niet de geldigheid van het zogenaamde Nieuwe Testament, waarbij alleen de Tenach als heilig wordt erkend.
De canon van de Bijbel die we vandaag kennen, werd bestraft door de katholieke kerk, onder het pontificaat van San Damaso I, op de Synode van Rome in 382, en deze versie is die die Jerónimo de Estridón in het Latijn vertaalde. Deze canon bestaat uit 73 boeken: 46 constitutief voor het zogenaamde Oude Testament, waaronder 7 boeken die momenteel Deuterocanónicos worden genoemd (Tobit, Judit, I Maccabees, II Maccabees, Wisdom, Ecclesiastical and Baruch) - die zijn betwist door Joden en Protestanten - en 27 Nieuwe Testament Het werd bevestigd in de Raad van Hippo in het jaar 393, en geratificeerd in de Raden III van Carthago, in het jaar 397, en IV van Carthago, in het jaar 419.
Toen protestantse hervormers het betwistten, werd de katholieke canon opnieuw bij decreet bevestigd tijdens de vierde zitting van het Concilie van Trente op 8 april 1546. Geen enkele van deze beslissingen werd door veel protestanten, die uit de zestiende eeuw kwamen, door velen herkend of overgenomen, noch door Verschillende denominaties verbonden met het protestantisme ontstonden uit de negentiende eeuw. De canon van orthodoxe christelijke bijbels is zelfs breder dan de canon van rooms-katholieke bijbels en omvat Psalm 151, Manasse's gebed, boek III van Ezra en boek III van de makkabeeën. In aanvulling op deze, zijn Boek IV van Ezra en Boek IV van de Makkabeeën ook vermeld als bijlagen in vele belangrijke versies en edities van de orthodoxe christelijke Bijbel.
Het Oude Testament vertelt voornamelijk de geschiedenis van de Hebreeën en het Nieuwe Testament over het leven, de dood en de opstanding van Jezus, zijn boodschap en de geschiedenis van de eerste christenen. Het Nieuwe Testament is geschreven in de Koine Griekse taal. In hem wordt het Oude Testament van de versie van de jaren zeventig vaak genoemd, een vertaling naar het Grieks van het Oude Testament gerealiseerd in Alexandrië (Egypte) in III eeuw; C.
